ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರರು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನಾವು ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂಲೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.. ಈ ಸಮಯವನ್ನೇ ಜೀವನದ ಮಹತ್ತರ ತಿರುವು ಎನ್ನಬಹುದು. ಇಂತಹ ಅಮೂಲ್ಯ ಸಮಯಕ್ಕಾಗಿ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಕಾಯುವುದನ್ನು ಕಲಿತರೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ ನಮ್ಮದಾಗುತ್ತದೆ..��
"ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ" ಮನದ ಕದವ ತೆರೆದು ಇಣುಕುವ ಭಾವನೆಗಳ ಕೂಡಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ತೋಚಿದ್ದು ಗೀಚಿಡಲು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಬ್ಲಾಗೊಂದನು ಆರಂಭಿಸಿದೆ..ಈ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಇಂದು ವರುಷದ ಸಂಭ್ರಮ..
ಆರಂಭ ಶೂರಳಂತೆ ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಬರಹಗಳನ್ನು ಗೀಚಿ ಸುಮ್ಮನಾದ ನನಗೆ ಬ್ಲಾಗಿನ ಮೌನರಾಗಕ್ಕೆ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟಾಗ ಅರಿವಿಲ್ಲವದಂತೆ ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ವರುಷವೊಂದು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಉರುಳಿದ್ದು..ಸಮಯ ಸಾಗುವ ಪರಿಯ ತಡೆಯುವ ಗತಿಯ ನಾ ಕಾಣೆಯಾದರೂ ಕಳೆವ ಕ್ಷಣಗಳ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಕೂಡಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿ ಹಾರೈಸಿದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ loads of love�� and thank you��
ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ ಸದಾ ಇರಲಿ..ಅನಿಸಿಕೆ ಬರೆಯಲು ಮರೆಯದಿರಿ..��
ಅಚ್ಚಿ ನಿನ್ನ್ಮದುವೆ ಯಾವಾಗ ನೀ ಹಿಂಗೆ ಅದು ಬೇಡ ಇದು ಬೇಡ ಅಂಥ ಕಾಲ ನೂಕ್ತಿದ್ರೆ ಹೇಗೆ? Life is not a fairy tale ಸುಮ್ನೆ ಕನಸಿನ ಗೋಪುರ ಕಟ್ಬೇಡ ಅಂತ advice ಮಾಡಿದ ಸ್ನೇಹಿತೆಯೊಡನೆ ವಾದ-ವಾಗ್ವಾದ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಹೇಗಿರಬೇಕು ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಹುಡುಗ ಎಂದವಳು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಈ ಸರಿ ರಾತ್ರಿಲಿ ಉತ್ತರ ನೀಡ್ಲೇಬೇಕಾ?ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದ್ರೆ ನೀ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳ್ತಿ, ಇವಾಗ ಸುಮ್ನೆ ಮಲಗು ಟೈಮ್ ಸಿಕ್ಕಾಗ ನಾನೇ ನನ್ನ dream boy,dream life ಬಗ್ಗೆ ಬ್ಲಾಗನಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವೆ ಓದ್ಕೋ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸಾಂಗ್ಸ್ ಕೇಳ್ತಾ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರ ಹೊರಟ ನನ್ನ ಮನದ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಇಣುಕಿದ್ದು ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಹುಡುಗ.. ಕಾಕತಾಳೀಯವೋ ಏನೋ ಎಂಬಂತೆ ಅಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಪ್ಲೇ ಲಿಸ್ಟನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡುಗಳೇ ಕಿವಿಗೆ ಬಂದು ಅಪ್ಪಳಿಸುದ್ದವು. ಅವನ್ಯಾರೋ ಒಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುವವನ ಬಗೆಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳತೊಡಗಿದ್ದೆ ನನಗೆ ನಾನೇ..ಆಲೋಚನೆ ಆರಾಧನೆ ಎಲ್ಲ ಅವನದ್ದೇ ಆಗಿತ್ತು ಅಂದು.ಆ ಕನಸುಗಳಿಗೂ ಬಹುಶಃ ಒಂದು ಪರಿಧಿ,ಮಿತಿ, ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಎಂಬುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪಿಟೀಲು ಕುಯ್ಯೋದನ್ನು ನಂಗೆ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಬ್ಲಾಗಿನ ಡ್ರಾಫ್ಟ್‌ ಬಾಕ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವಿತು ಕುಳಿತ ಆ ದಿನ ಗೀಚಿಟ್ಟ ನನ್ನ ಕನಸ ಸಾಲುಗಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ಸಿಕ್ಕ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಯಶದ ಮನದ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಹಾರ ಹೊರಟಿವೆ.
ಅವನೆಂದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚವಾಗಿರ್ಬೇಕು..ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗಿಂತಲೂ ನಾನ್ಯಾರನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಸಬಾರದು ಹಾಗೇ ಅವನೂ ಕೂಡ..ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಭಾವುಕತೆಗಳ ನಡುವೆ ಅವನದ್ದೊಂದು ಭಾವ ಸೇರಿ ಬದುಕು ಭಾವಗೀತೆಯಾಗ್ಬೇಕು..ಭಾವಜೀವಿ ನಾನಾದರೆ ಅದರ ಭಾವನೆ ಅವನಾಗಿರಬೇಕು..ನನ್ನೊಲವ ದಾರಿಯಲಿ ಬರಬೇಕೆನ್ನುವ ಆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗನೊಡನೆ ಹಾಕುವ ಪ್ರತೀ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗುರುತುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಕನಸುಗಳಿರಬೇಕು. ಕೈ ಹಿಡಿದು ಸಾಗುವ ಬಾಳ ಪಯಣದ ಕಂಗಳಿಗೆ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಯಂತೆ ಅವನ ಕಾವಲಿರಬೇಕು..ಆ ಮನಸು ಕನಸುಗಳ ಪಿಸುಮಾತುಗಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ದನಿಯಾಗಬೇಕು. ವಾತ್ಸಲ್ಯಭರಿತ ಬದುಕ ಕಟ್ಟಬೇಕು.. ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವಾಗಿರದೇ ನನ್ನ ಬದುಕೆಂಬ ಪಯಣಕ್ಕೆ ಅವನೇ ಹೆಸರಾಗಬೇಕು..ಕಟ್ಟಿದ ಆಸೆಗಳ ಗೋಪುರದ ತುತ್ತ ತುದಿಯವೆರಗೂ ಜೊತೆಗೇ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆದರೆ ಅದ್ಯಾವ ಸುಸ್ತು, ದಣಿವು ಸನಿಹ ಸುಳಿಯಲಾರದು.. ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗಿಸುವಂತೆ ನಕ್ಕಾಗ, ಅದೇ ನಗುವಿನ ಪ್ರತಿಫಲನ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೇ ನೆನಪಿಸುವಂತಿದ್ದರೆ ನಾ ಎಂದಿಗೂ ನಗುತ್ತಲೇ ಇರುವೆ.. ಹಟಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಮನಸಿನ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆ ಬಣ್ಣ ಹಾಕಿ ಹೃದಯದ ಫ್ರೇಮ್ನಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಡಬೇಕು..ಕೆಲವೊಂದು ಬೇಸರ ಅಳು ದುಃಖಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನನಗೆ ಅವನು, ಅವನಿಗೆ ನಾನೆಂಬ ಸೆಕ್ಯೂರ್ ಫೀಲ್ ಇದ್ರೆ ಸಾಕು
ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಬೆರಳಿನ ತುದಿ ತಾಕಿದಾಗಲೂ ಅದೇ ಸಂತಸವಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು..ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬೆಳದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಚಂದ್ರನ ಅಂಗಳದಿ ಮೂಡಿರೋ ಚುಕ್ಕಿಗಳ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಬೇಕು. ಮರೆಯಾಗದೇ ಇರುವ ಹುಚ್ಚು ಕನಸುಗಳಿಗೆ ನನಸೆಂಬ ಗೇಟ್ ಪಾಸ್ ಕೊಟ್ಟರೆ ಬದುಕು ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ..
ಸಂಬಂಧಗಳು ಭದ್ರವಾಗಿರಬೇಕು.ಬಾಂಧವ್ಯದ ಬೆಸುಗೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾಲಿದ್ದರೆ ಅವನದೊಂದಿರಬೇಕು.. ಆಶಿರ್ವಾದ, ಹಾರೈಕೆಗಳ ಜೋಗುಳದ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ವರ ನನ್ನದಾದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಅವನದಾಗಿರಬೇಕು..ಸುಂದರ ಬಾಳ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯಾದರೆ ಅವನದೊಂದಿರಬೇಕು.. ಯಾರು ಸರಿ ಯಾರು ತಪ್ಪೆಂಬ ವಾದಕ್ಕಿಂದ ಬದುಕನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಗಳಿಂದ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ ತೇಲಿಸುವಂತಿರಬೇಕು. ಪ್ರತೀ ಮುಂಜಾವೂ ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದಿಗೆ ದಿನ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕು..ಭಟ್ಟರ ಹಾಡಿನ ನನ್ನ favourite ಸಾಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಂತೆ ಅವನಿರದ ಯಾವ ಸ್ವಪ್ನವೂ ಕೂಡ ಈ ನನ್ನ ಕಂಗಳಿಗೆ ಬೇಡವೇ ಬೇಡ..ಏನೇ ಆದರೂ ನಾನೆಲ್ಲೇ ಹೋದರೂನು ಅವನ ಜೀವ ನನ್ನಲ್ಲೇ ಇರುವಂತೆ ಅವ ನನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಿಸಬೇಕು.ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ನಾ ಬಿಕ್ಕಿ ಮನಸಾರೆ ಅತ್ತುಬಿಡಬೇಕು ಹೀಗೆ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಭಾವ ಸರಿತೆಯಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಿನ ದೋಷಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಮೈದೋರದೆ ಬಾಳು ಜೀವನದಿಯಾಗಿ ಹರಿಯಬೇಕು.
ನಾ ಹಣತೆ ಹಚ್ಚಿದರೆ ಅದರ ಬೆಳಕು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಅವನಾಗಬೇಕು.. ಬಾನಂಗಳದಿ ಮೂಡಿದ ಸೂರ್ಯೋದಯ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ ಸುಂದರ ಚಿತ್ತಾರ, ತುಂತುರು ಮಳೆಯ ಸಿಂಚನವ ಸವಿಯಬೇಕು ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕಾಫಿಯೊಡನೆ ಇಬ್ಬರೂ. ಖಾಲಿಯಾಗದ ಒಂದಷ್ಟು ಭಾವನೆಗಳ ಲೋಕದಲಿ ನಾನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಇರಬೇಕು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿಯ ಬದುಕು ನಾವಾಗಬೇಕು..
ಒಂದೇ ಒಂದು ದಿನ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಮನೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮಾತುಗಳು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅವನ ಪ್ರತೀ ಮೌನದಲ್ಲಿಯೂ ನನ್ನ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಪ್ರತೀ ಮೌನದಲ್ಲೂ ಅವನ ಧ್ವನಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸಬೇಕು. ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲ ಔಟಿಂಗ್ ನೆವದಲ್ಲಿ ಅಲೆಮಾರಿಗಳಂತೆ ಊರೂರು ಸುತ್ತಬೇಕು.ಕಣ್ಣಿನ ಕ್ಯಾಮರಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಮರಾದ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತೆಗೆಯುವ ಪ್ರತೀ ಫೋಟೋವನ್ನು ಹೃದಯದಲಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಡಬೇಕು. ಸಮುದ್ರದ ದಡದಲ್ಲಿ ನಾ ಕಟ್ಟುವ ಮರಳ ಪುಟ್ಟ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಗೂಡಿಗೆ ಅವ ಗುಬ್ಬಿಯಾದರೆ ನಾ ಗುಬ್ಬಿಮರಿಯಾಗಬೇಕು.. ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ನೋಡಿ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿನಿಂದ ಅಬ್ಬರಿಸುವ ಕಡಲ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಕ್ಕೆ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಬೇಕು. ಅಲೆಗಳಾಗಿ ಬರುವ ಖುಷಿಯಲ್ಲೂ, ಬೇಸರದ ಬೇಗುದಿಯಲ್ಲೂ ಆಸರೆಯಾಗುತ್ತ ಸೊಗಸಾದ ಮೌನದ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಕನವರಿಕೆ ಪುಟದ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕುತ್ತಿರಬೇಕು.
ಬೆಳದಿಂಗಳಲಿ ಕೈಹಿಡಿದು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಕೈ ತುತ್ತ ತಿನ್ನಿಸುತ್ತ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ನೂರು ವರುಷ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲಿ ಕಳೆಯಬೇಕು ..
ಅವನ್ಯಾರೋ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾನೋ ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಯೋಚಿಸಿದ್ದೆ..ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಜತನದಿಂದ ಹೃದಯದ ಪುಟ್ಟ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಕೂಡಿಟ್ಟಿರುವೆ. ಪ್ರೀತಿಯ ಪತ್ರಗಳನ್ನೆಷ್ಟೋ ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಬರೆದು ಭದ್ರವಾಗಿ ಇರಿಸಿದ್ದೆ. ನಾ ಹೇಗೆ ಯೋಚಿಸ್ತಿನೋ ಬಹುಶಃ ನನಗಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಅವನೂ ನನ್ನಂತೆಯೇ ಯೋಚಿಸ್ತಾನೇನೋ.. ಭಾವನೆಗೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ ರೂಪ ಬಣ್ಣ..ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನಸ್ಸೊಂದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲಿ ಎಂದೂ ಗುನುಗುನಿಸುವ ಹಾಡು ಅವನದ್ದೇ ಹಾಗೇ ಅವನ ಹೃದಯದಲಿ ಗುನುಗುನಿಸುವ ಹಾಡು ನಾನಾಗಿರಬೇಕು. ನನ್ನ ಮನ ಯೋಚಿಸುವ ಪ್ರತೀ ಕ್ಷಣವೂ ಅವನೇ ಆಗಿರಬೇಕು..ನಮ್ಮ ಬಗೆಗಿನ ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಬದುಕು ಕಟ್ಟೋಣ.. ಡಿಸ್ನಿ ಲ್ಯಾಂಡಿನ ಫೇರಿಟೆಲ್ ಮೂವಿಗಳಂತೆ ಲೈಫ್ "Happily ever after" ಅನ್ನೋ ತರಹ ಇರಬೇಕು.
ನಾ ಕಂಡ ಕನಸುಗಳೆಂಬ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ರಾಶಿ ರಾಶಿಗಳೆಷ್ಟೋ..ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ನನಸಾಗುವುದೆಷ್ಟೋ.. ಒಂದೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಅವನ ಬಗೆಗಿರುವ ಭರವಸೆಯೊಂದೇ ಬದುಕಿಗೆ ಚಿರಕಾಲ ಜಿನುಗುತ್ತಿರುವ ನಲುಮೆಯ ಸ್ಪೂರ್ತಿ..
#ಕನಸುಗಳು copyrighted & ಹಕ್ಕುದಾರನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ dedicated..
ಅದೊಂದಿನ ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ ನನ್ನ ಫೋನಿನ ಪ್ಲೇ ಲಿಸ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ಲೇ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ದ ಹಾಡಿನ ಸಾಲದು: 'ನೆನಪಿನ ಚಿಲಕ ಸರಿವ ಸದ್ದಿಗೆ was there a sound knock knock. . whose at the door knock knock. . could it be you knock knock. .'
ಹಾಡು ಸಾಗಿದಂತೆ ನೆನಪಿನ ನವಿಲು ಗರಿ ಮನದಂಚಲಿ ಗರಿಗೆದರಿತು. .
ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ್ಲೆಲ್ಲ ಹಾಗೆ,ವಾಪಸ್ ಬರಬೇಕೆಂದು ಅನಿಸೋದೇ ಇಲ್ಲ . ಆಕಾಶದಂತಿರೋ ಅಪ್ಪ- ಅಮ್ಮ, ಸ್ನೇಹಿತರಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ತಂಗಿಯರು,ಅಕ್ಕ-ಅಣ್ಣಂದಿರು, ಮುಗ್ದ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ಪುಟಾಣಿ ಸಮನ್ವಿತಾ ಜೊತೆ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡು ಇರಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ .
ಅದ್ಯಾಕೆ ಹಾಗಾಗತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಪ್ರತಿಸಲ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ನನ್ನ ರೂಮು,ನನ್ನ ಮನೆ, ನನ್ನೂರು, ಅದೆಲ್ಲವನ್ನು miss ಮಾಡ್ತೇನೆ . ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಡ್ರೆಸ್ಸಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್,ಮಂಚ, PC ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸವರಿ ಮನೆಯ ಟೆರೆಸ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಸಂಜೆಯ ಸುಂದರ ಹೊಂಬೆಳಕ ಆಕಾಶವನ್ನು ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಕಾಫಿ ಸವಿಯುತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮನದೊಳಗೆ ಯೋಚನೆಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಡುತ್ತವೆ . ಕಣ್ಣೀರು ತುಂಬಿ ಆಗಸ ಮಸುಕಾಗಿ ಕಂಡಾಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗೋದು ಆಗಸದಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹನಿಗಳು ಮೂಡಿವೆ ಎಂದು.
'ಭಾವನೆಗಳ ಮೂಕ ರೂಪವೇ ಈ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು. .'! ಶಬ್ದಗಳು ಹೇಳದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ನಾಳೆ ಇದೇ ಆಗಸವನ್ನು ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಬೇಕಲ್ಲ ಎಂಬ ಯೋಚನೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ತೋಯಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. bag pack ಮಾಡಲಂತೂ ಮನಸೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಸಲವೂ ಹೊರಡುವಾಗ ಗಡಿಬಿಡಿಯಿಂದ bag pack ಮಾಡೋದು ನೋಡಿ ಅಮ್ಮ ತಂಗಿಯರ ಗೊಣಗಾಟ ಶುರುವಾದಾಗ ಏನೇನೋ ಯೋಚನೆ ಮೂಡುತ್ತವೆ-ಅದ್ಯಾಕೆ ನಮ್ಮನೆ,ನಮ್ಮೂರು, ನನ್ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಅಂದರೆ ಅಷ್ಟೊಂದು attachment ? ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ನಾನೇ ಉತ್ತರವನ್ನು ನನಗೆ ತೋಚಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ತಾನೆ PG ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ back to pavilion ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಂಗೆ ನಾನೇ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಿದ್ದೆ..
ಆದ್ರೆ ಈಗ???? God blessed me with my dream boy..He found me when I was looking for him..
ಮದುವೆಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಗೂಡು ಸೇರಿದ ಬಳಿಕ ನಾ ಬೆಳೆದ ಮನೆಯಂಗಳ, blessing ತರಹ ಇರುವ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ಪುಟ್ಟ ತಂಗಿಯರು, ಆತ್ಮೀಯವಾಗಿ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ ಕಾಣುವ ನನ್ನ ರೂಮು, ನೆಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಹೂಗಿಡಗಳು,ಪಿತಾಂಬರ ವರ್ಣದ ದಿಗಂತ ಮತ್ತು ಅದರ ಬೆಳ್ಳಿ ಅಂಚಿನ ಮೋಡಗಳು, ಆ ಮೋಡಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಕನಸುಗಳು, ಮನೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರೊ cricket ಸ್ಟೇಡಿಯಂ, ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ/ ಗೆಳೆಯರು, ಗುಡ್ಡದ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತ , ಚಳಿಗಾಲದ ಇಬ್ಬನಿಯ ಬಿಂದುಗಳ ಹೊತ್ತ ಜೇಡರ ಬಲೆ, ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಗಳು .. ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ..... ನೆನಪಾಗಿ ನನ್ನ ಸುಪ್ತ ಮನಸಿನ ಮೂಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತವೆ . ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡೋದು ಒಂದು ನೆಪವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತವೆ. . ಅದೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡಬೇಕಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ಮೌನವನ್ನು ಅಪ್ಪುತ್ತೇನೆ, ದುಃಖ ಉಮ್ಮಳಿಸಿದಾಗ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಕೂತಿರುವ ತಂಗಿಯರ common dialogue ಪ್ಲೇ ಆಗುತ್ತದೆ: 'hey mad ಯಾಕ್ ಅಳ್ತೀ??' ಕಾರಣ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಕೇಳುವ ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ತುಸು ಕೋಪದಿಂದಲೇ u will get to know when ur turn comes ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಒಳ ನಡೆದಾಗ ಪುಟ್ಟ ತಂಗಿಯ ಕೀಟಲೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ..
PG ದಿನಗಳಲ್ಲಿ bustandಗೆ ಬಿಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಟಾಟಾ ಹೇಳಿ ಬಸ್ ಏರಿ ಕುರುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಊರನ್ನು ಎಲ್ಲೋ ಖಾಯಂ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗೋ ಭಾವನೆ ಆವರಿಸಿಬಿಡ್ತಿತ್ತು .! ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಜೋಗ ನಯಾಗರ ಜಿನುಗಲು ರೆಡಿಯಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. .
ಪ್ರತೀ ಸಲ ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ನನ್ನ ಹೊಸ ಗೂಡಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲು ಬಂದಾಗ ಇಲ್ಲವೆ ಅವನು ನನ್ನ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಬಂದಾಗ ಕಾರ್ ಹತ್ತಿ ಕುಳಿತಾಗ ಅದೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ದುಃಖ ಉಮ್ಮಳಿಸಿ ಬಂದು ಭಾವನೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಕಂಗಾಲಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿ ವಿವರಿಸಿ ಹೇಳಲಸಾಧ್ಯ.
ಈ ಎಲ್ಲ ಭಾವಗಳ ನಡುವೆ ಮೂಕಸ್ಮಿತಳಾಗಿ ಯೋಚನಾ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದಾಗ ನನ್ನ moible ರಿಂಗಣಿಸಿದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾದದ್ದು .! 'Maa calling' ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು .
ಅಮ್ಮನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿ ಫೋನ್ ಡಿಸ್ಕನೆಕ್ಟ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ನಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ teddy ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಪುಟ್ಟ ತಂಗಿಯಿಂದ message ಬಂದಿತ್ತು "missing u stupid..come soon and get something for me " ಮೆಸೇಜ್ ಓದಿದ ಬಳಿಕ ಕಣ್ಣೀರ ಸಿಂಚನವಾದ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ನಗೆಯ ಹೂಮಳೆ!'
ಜೀವನ ಅಂದ್ರೆ ಹೀಗೆ ಅಲ್ವಾ? ಊರು, ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ತಂಗಿಯರನ್ನ ನಾನು miss ಮಾಡೋವಂತೆಮಾಡಿ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆ ಸುರಿದು ಅಪೇಕ್ಷೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರೀತಿಯ ಯಶ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿರಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಅನವರತ ಇದೇ ರೀತಿ. . :)
